تقلب

یک ربع از شروع امتحان که گذشت ممتحن میاید جلو کلاس می ایستد و می گوید: وجود ممتحن تقلب رو غیر ممکن نمی کنه. فقط کمی هیجانش رو بالا می بره! 

نمی دانم تقلب را چگونه باید در بوته نقد اخلاقی گذاشت. مثلا وقتی همه دارند تقلب می کنند باز هم باید به چشم عمل غیر اخلاقی به آن نگاه کرد؟! یا وقتی این چنین چراغ سبز هایی (که کم هم نیست ) داده می شود باز هم تقلب یک بی عدالتی است؟! شاید بتوان این سوالات را درباره هر قبیح اخلاقی دیگری مطرح کرد. اما اینطور فکر می کنم که بسیاری از آنها غیر اخلاقی باقی می مانند. آنچه تقلب را کمی متفاوت می کند نتیجه ی آن است؛نمره. مثلا نمره 11 به خودی خود ارزش ذاتی ندارد. اما آنچه به آن ارزش می دهد قیاس آن با سایر نمره هاست. در کلاسی که همه دارند تقلب می کنند اگر تقلب نکنی ارزش کار خودت را از دست می دهی. و به آن چیزی که حقت بوده ( جایگاه بالاتر از دیگران ) نمی رسی.  مسئله ایست که در چند وقت اخیر جلوی چشمانم رژه می رود و عذاب وجدانم را بعد از هر امتحان بیشتر می کند :)